Op deze pagina vindt u conclusies van recent gepubliceerde Engelstalige onderzoeken naar bekkenpijn/zwangerschap/bevalling/aanverwante aandoeningen. De link naar het abstract of gratis full text-versie staat eronder.
Ongeacht de gemiddeld afgelegde afstand of duur van de zwangerschap, blijkt er geen effect van hardlopen/joggen op het geboortegewicht of de zwangerschapsduur. Er is wel een verhoogd aantal kunstverlossingen bij vrouwen die rennen gevonden, waarschijnlijk door verhoogde bekkenbodemactiviteit. Er is gerandomiseerde prospectieve analyse nodig om deze bevindingen verder te onderzoeken.
‘Continuing to run during pregnancy does not appear to affect gestational age or birthweight centile, regardless of mean weekly distance or stage of pregnancy. Assisted vaginal delivery rates were higher in women who ran, possibly due to increased pelvic floor muscle tone. Randomised prospective analysis is necessary to further explore these findings.’
Tijdens de Active Straight Leg Raise test vindt bij patiënten met langdurige zwangerschaps-gerelateerde pijn aan de achterkant van het bekken een significant excessieve contractie van de dwarse buikspieren plaats. Deze bevindingen ondersteunen niet het idee dat aanspanning van de dwarse buikspieren is verminderd bij chronische bekkenpijn-patiënten. Dit impliceert dat er geen grond is om dwarse buikspier -oefeningen aan deze patiënten voor te schrijven.
‘Significant excessive contraction of the TrA is present during ASLR in patients with long-lasting pregnancy-related posterior PGP. The present findings do not support the idea that contraction of the TrA is decreased in long-lasting pregnancy-related PGP. This implies that there is no rationale for the prescription of exercises to enhance contraction of TrA in patients with long-lasting pregnancy-related PGP.’
In Nigeria is voor het eerst een studie gedaan naar lage rugpijn en bekkenpijn tijdens de zwangerschap. De incidentie was hoog: 34,3% lage rugpijn en 57,6% bekkenpijn. Pijnstillers werden vooral gebruikt bij ernstige pijn. Er bleek een toevalsbevinding van incontinentie onder zwangeren met lage rug/bekkenpijn. Er was geen significante associatie tussen lage rugpijn en BMI van de moeder.
‘The incidence of LBPs and pelvic girdle pains was high and found to be 34.3% and 57.6%, respectively. Analgesics were used especially among those with severe pains. There was an incidental finding of urinary incontinence among pregnant women with complaints of low back/pelvic girdle pains. There was no statistically significant association between LBPs and maternal BMI.’
De populariteit van internetforums onder zwangere vrouwen suggereert dat deze groep aanvullende informatiebronnen en steun nodig heeft naast de traditionele consulten bij hulpverleners. De hulpverleners moeten erkennen dat zwangere vrouwen de internetforums bezoeken voor steun en informatie om betere gezondheidsbeslissingen te kunnen nemen. Dit is een potentiele bron voor professionals in de zorg om consulten te kunnen bieden aan zwangere vrouwen.
‘The popularity of Web-based discussion forums among pregnant women suggests that this group needs additional sources of information and support to complement traditional consultations with the health professionals. The professionals need to recognize that pregnant women access Web-based discussion forums for support and information to increase their ability to take better health decisions for themselves. This is a potential resource that health professionals may find useful in consultations with pregnant women.’
Tijdens de zwangerschap en in de postpartumperiode zijn op 4 meetmomenten de effecten geëvalueerd van primigravida vrouwen. De crunch buikspieroefening gaf steeds een significante vernauwing van de afstand tussen de rectus abdominusspieren (IRD), de drawing-in oefening (navel intrekken) gaf daarentegen een kleine verwijding van de IRD.
‘Overall, there was a contrasting effect of the 2 exercises, with the abdominal crunch exercise consistently producing a significant narrowing of the IRD. In contrast, the drawing-in exercise generally led to a small widening of the IRD.’
Prevalentie van bekkenpijn bleef ongewijzigd tussen 12 weken en 1 jaar postpartum (31-30%). De scores voor fysiek functioneren en lichamelijke pijn verbeterden merkbaar tussen de meetpunten in de 30e week van de zwangerschap en in de 12e week na de bevalling. Vrouwen met de meeste bekkenpijn in zwangerschapsweek 30 toonden de grootste verbetering. Er was duidelijke verbetering in scores voor fysiek functioneren en lichamelijke pijn tot 12 weken na de bevalling, daarna nog marginale verbetering. Ondanks de nog hoge prevalentie van bekkenpijn een jaar na de bevalling, bleken de meeste vrouwen wel hersteld op basis van de scores voor fysiek functioneren en lichamelijke pijn. Ongunstig verloop van bekkenpijn na de bevalling bleek niet afgeleid te kunnen worden uit door vrouwen gerapporteerde bekkenpijn, pijnlocaties in het bekken, noch uit de testresultaten in de 30e zwangerschapsweek.
‘PGP prevalence remained unchanged from 12 weeks to one year postpartum (31-30%). Physical functioning (PF) and bodily pain(BP) scores improved markedly from Gravity Week 30 to 12 weeks postpartum, and marginally thereafter. The most afflicted women at GW30 experienced largest improvement.’ ‘PF and BP scores improved markedly from GW30 to 12 weeks postpartum, and marginally thereafter. Despite high PGP prevalence one year postpartum, most women recovered in terms of PF and BP scores. Unfavourable clinical course postpartum did not appear to depend on self-reported PGP, pain locations in the pelvis, or response to clinical tests at GW30.’
